هالووین یا Halloween یکی از شناختهشدهترین و هیجانانگیزترین جشنهای جهان است که هر سال در شب ۳۱ اکتبر (۹ آبان) برگزار میشود. این شب پر از رنگ، لباسهای عجیب و ترسناک، فانوسهای کدو تنبل، داستانهای ارواح و آداب و رسوم خاص است. اما پشت این جشن پرشور، تاریخی طولانی و فرهنگی عمیق پنهان شده است که ریشه در آیینهای باستانی و باورهای مردمان اروپا دارد.
ریشهی اصلی هالووین به جشن «سامهین» (Samhain) برمیگردد؛ جشنی که بیش از دو هزار سال پیش توسط اقوام سلتی در ایرلند، اسکاتلند و بریتانیا برگزار میشد. سلتیها سال را به دو بخش تقسیم میکردند: نیمهی روشن (تابستان) و نیمهی تاریک (زمستان). شب ۳۱ اکتبر آغاز زمستان و پایان برداشت محصول بود و مردم باور داشتند در این شب، مرز بین دنیای زندگان و مردگان نازک میشود و ارواح میتوانند به زمین بازگردند.
برای محافظت از خود در برابر ارواح سرگردان، مردم آتشهای بزرگ روشن میکردند و لباسهایی عجیب میپوشیدند تا ارواح نتوانند آنها را شناسایی کنند. همین رسم بعدها به پوشیدن لباسهای ترسناک در هالووین امروزی تبدیل شد.
با گسترش مسیحیت در اروپا، کلیسا تلاش کرد تا آیینهای باستانی را با باورهای مسیحی ترکیب کند. در قرن نهم میلادی، روز اول نوامبر به عنوان «روز همهٔ قدیسان» (All Saints’ Day) نامگذاری شد و شب قبل از آن، یعنی ۳۱ اکتبر، به عنوان شب مقدس قدیسان یا All Hallows’ Eve شناخته شد. با گذر زمان، این نام به شکل کوتاهتر «Halloween» تغییر پیدا کرد.
امروزه هالووین بیشتر یک جشن شاد، خلاقانه و سرگرمکننده است تا مراسمی مذهبی یا آیینی. مردم به شکلهای گوناگون آن را جشن میگیرند:
کدو تنبل (Jack-o’-lantern): مردم کدوها را خالی میکنند، رویشان چهرههای ترسناک میتراشند و داخل آن شمع میگذارند. این نماد از افسانهای ایرلندی به نام «جک خسیس» گرفته شده است که روحش سرگردان میان بهشت و جهنم است.
Trick or Treat (شیرینی یا شیطنت): کودکان با لباسهای عجیب و ماسکهای ترسناک از خانهای به خانهی دیگر میروند و با گفتن عبارت “Trick or Treat” از صاحبخانهها شیرینی میگیرند.
لباس و گریم ترسناک: از خونآشام و جادوگر گرفته تا روح و زامبی، لباسهای ترسناک بخش اصلی این جشن هستند و نشانهای از همان سنت باستانی پنهان شدن از ارواحاند.
فیلم و دکور ترسناک: خانهها، فروشگاهها و خیابانها با اسکلت، عنکبوت، تابوت و نورهای نارنجی و بنفش تزئین میشوند و مردم فیلمهای ترسناک تماشا میکنند.
هالووین نمادی از چرخهی زندگی و مرگ، نور و تاریکی است. در اصل، هدف این جشن یادآوری این نکته است که تاریکی و ترس بخشی از زندگیاند و انسان باید با آنها روبهرو شود، نه اینکه از آن بگریزد. امروزه، هالووین فرصتی است برای رها شدن از روزمرگی، تخیل، خنده و هیجان در قالب چهرههایی متفاوت و گاهی ترسناک.
با گسترش فرهنگ غربی، هالووین اکنون در بسیاری از کشورها برگزار میشود. در آمریکا و کانادا یکی از بزرگترین جشنهای سال است، در حالی که در اروپا و آسیا نیز محبوبیت زیادی پیدا کرده است. برندها، رستورانها و حتی کارخانهها در این روز دکورهای مخصوص میزنند، جشنهای تمدار برگزار میکنند و فضای شاد و هیجانانگیزی میسازند.
در زمانهای خیلی قدیم، حدود دو هزار سال پیش، مردم سلتی در ایرلند و اسکاتلند جشن باستانیای به نام سامهین (Samhain) برگزار میکردند. آنها باور داشتند که شب ۳۱ اکتبر، مرز بین دنیای زندگان و مردگان ناپدید میشود و ارواح مردگان به زمین بازمیگردند.
این ارواح میتوانستند برای دیدن خانوادههایشان بیایند، اما بعضی از آنها هم روحهای خبیث و خطرناک بودند که ممکن بود به انسانها آسیب بزنند.
برای اینکه ارواح آنها را نشناسند یا به آنها نزدیک نشوند، مردم لباسهای ترسناک میپوشیدند و چهرهشان را سیاه میکردند یا با ماسک میپوشاندند تا خودشان را شبیه به ارواح کنند.
در واقع، هدف اصلی این بود که ارواح خیال کنند این انسانها هم از دنیای مردگان هستند و کاری به آنها نداشته باشند!
با گذر زمان و گسترش مسیحیت، مفهوم ترس و ارواح کمکم از حالت مذهبی خارج شد و تبدیل به یک رسم سرگرمکننده و نمادین شد.
در قرون وسطی، مردم هنوز هم لباسهای عجیب میپوشیدند، اما حالا به جای فرار از ارواح، از این فرصت برای اجرای نمایشها، شوخیها و جشنهای خیابانی استفاده میکردند.
در قرن نوزدهم، وقتی مهاجران ایرلندی و اسکاتلندی به آمریکا رفتند، این رسم را هم با خود بردند.
در آمریکا، کمکم هالووین به شکلی که امروز میشناسیم تبدیل شد:
کودکان لباسهای ترسناک یا خندهدار میپوشند، درِ خانهها را میزنند و با گفتن “Trick or Treat” از مردم شیرینی میگیرند.
امروز پوشیدن لباسهای ترسناک در هالووین فقط برای ترساندن دیگران نیست، بلکه برای نمایش خلاقیت، شوخطبعی و شکستن ترسها است.
در واقع، مردم با پوشیدن این لباسها به شکلی نمادین میگویند:
“من از ترس نمیترسم، بلکه با آن بازی میکنم!”
هالووین فرصتی است برای تجربهی چهرهای متفاوت از خود — کسی که شاید در دنیای واقعی نباشیم: یک روح، جادوگر، خونآشام یا حتی شخصیت کارتونی محبوبمان.
لباس ترسناک در اصل برای دور کردن ارواح خبیث بود.
بعدتر به نوعی سرگرمی و نمایش فرهنگی تبدیل شد.
امروزه نمادی از خلاقیت، شادی و روبهرو شدن با ترسها است.